optziuni
  • info

10 definitzii pentru juruintza

Dictzionare explicative

Explica cele mai intalnite sensuri ale cuvintelor.

JURUÍNTZA juruintze s. f. (Inv. shi reg.) Fagaduiala solemna juramant. [Pl. shi: juruintzi] Jurui1 + suf. intza.

JURUÍNTZA juruintze s. f. (Inv. shi reg.) Fagaduiala solemna juramant. [Pl. shi: juruintzi] Jurui1 + suf. intza.

juruintza sf [At: LET. I 158/15 / Pl: ~tze ~tzi / E: jurui1 + intza] (Irg) 1 Legamant fatza de Dumnezeu. 2 Promisiune solemna. 3 Fagaduiala cu juramant (5).

JURUÍNTZA juruintze shi juruintzi s. f. (Invechit) Fagaduiala solemna; juramint. Ai ademenito cu juruintzi mincinoase. NEGRUZZI S. I 19.

JURUINTZA s.f. (Mold.) Fagaduintza. A: Giuruintze cari leau giuruit Dumnezau. VARLAAM. Ai trimis . . . giuruintza ta pre she[r]bii tai pre parintzii noshtri. DM 34r. Acestea sint giuruintzele filozofilor. E 1779 13v; cf. URECHE; PRAV.; CANTEMIR HR. // C: Giuruintza lui Pavel Apostol. C 1737 19r. Etimologie: jurui + suf. intza. Vezi shi jurui juruire juruit juruita. Cf. f a g a d a f a g a d a sh f a g a d u i a l a j u r u i r e j u r u i t a.

juruintza f. promisiune solemna.

juruíntza f. pl. e. Promisiune solemna.

Dictzionare morfologice

Indica formele flexionare ale cuvintelor (conjugari, declinari).

juruíntza (inv. reg.) s. f. g.d. art. juruíntzei; pl. juruíntze

juruíntza s. f. g.d. art. juruíntzei; pl. juruíntze

Dictzionare relatzionale

Indica relatzii intre cuvinte (sinonime, antonime).

JURUÍNTZA s. v. angajament asigurare cuvant fagaduiala fagaduintza juramant legamant promisiune vorba.

juruintza s. v. ANGAJAMENT. ASIGURARE. CUVINT. FAGADUIALA. FAGADUINTZA. JURAMINT. LEGAMINT. PROMISIUNE. VORBA.

Intrare: juruintza
juruintza1 (pl. -e) substantiv feminin
substantiv feminin (F1)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • juruintza
  • juruintza
plural
  • juruintze
  • juruintzele
genitiv-dativ singular
  • juruintze
  • juruintzei
plural
  • juruintze
  • juruintzelor
vocativ singular —
plural —
juruintza2 (pl. -i) substantiv feminin
substantiv feminin (F43)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • juruintza
  • juruintza
plural
  • juruintzi
  • juruintzile
genitiv-dativ singular
  • juruintzi
  • juruintzii
plural
  • juruintzi
  • juruintzilor
vocativ singular —
plural —
info
Aceste definitzii sunt compilate de echipa dexonline. Definitziile originale se afla pe fila definitzii. Putetzi reordona filele pe pagina de preferintze.
arata:

juruintza, juruintzesubstantiv feminin

etimologie:
  • Jurui + sufix intza. DEX '09 MDA2 DEX '98

info Lista completa de definitzii se afla pe fila definitzii.