SLUTZÉNIE (2) slutzenii s. f. 1. Faptul de a fi slut; schilodeala infirmitate diformitate; p. ext. uratzenie mare (fizica sau morala); hidoshenie slutzie. 2. (Concr.) Fiintza schiloada diforma sau foarte urata; pocitanie slutzitura monstru. [Var.: (inv.) sluténie s. f.] Slutzi + suf. enie.

slutzenie sf [At: GANE ap. CADE / V: (pop) ~ute~ / Pl: ~i / E: slutzi + enie] 1 Caracterul a ceea ce este slut (1) Si: diformitate (2) schilodenie (rar) schilodeala (inv) slutzie (1). 2 (Ccr) Fiintza sluta (1) Si: monstru pocitanie pocitura¹ schimonositura slutzitura (1) (pop) potca¹ stropshitura (ivr) slutzire (3) (reg) snahoada znamenie. 3 Caracterul a ceea ce este slut (5) Si: hadoshenie (1) poceala schilodenie uraciune uratzenie (rar) schilodeala (pop) hazenie (1) (inv) grozavenie slutzie (3) sluticiune. 4 (Ccr) Fiintza sluta (5) Si: hadoshenie (3) monstru pocitanie pocitura¹ schimonositura slutzitura (2) uraciune uratzenie (rar) schilodenie (pop) hazenie (3) potca¹.

SLUTZENIE slutzenii s. f. Faptul de a fi slut; schilodeala infirmitate diformitate; p. ext. uratzenie mare (fizica sau morala); hidoshenie slutzie. ♦ (Concr.) Fiintza schiloada diforma sau foarte urata; pocitanie slutzitura monstru. [Var.: (inv.) sluténie s. f.] Slutzi + suf. enie.

SLUTZÉNIE slutzenii s. f. Faptul de a fi slut infatzishare urita uritzenie. Nu ia mai luat seama... shi la slutzenia chipului. CARAGIALE la CADE. La ce grad de slutzenie aduce pe femei patima jocului. ALECSANDRI S. 136. ◊ (Cu o determinare care intensifica ideea) Uitate la mine... nus slutzenia pamintului. SADOVEANU O. VII 35. ♦ (Concretizat) Fiintza urita; pocitanie. Da ce crezi cas prost sa ma mai uit la toate slutzeniile? DUNAREANU CH. 157. Se uita mai cu luareaminte shi vede sus o baba slutzenie mare leganinduse pe picioare. SHEZ. I 151. Varianta: sluténie (ISPIRESCU L. 47) s. f.

SLUTZÉNIE ~i f. 1) Caracter slut; uratzenie. 2) Fiintza sau lucru slut; uratzenie. /a slutzi + suf. ~enie

slutzenie f. uraciune.

slutzénie f. (d. slut). Defectu de a fi slut uricĭune. Persoana sluta: cineĭ slutzenia asta? SHi ténie (Isp.).

slutenie sf vz slutzenie

slutzénie (nie) s. f. art. slutzénia (nia) g.d. art. slutzéniei; (fiintze) pl. slutzénii art. slutzéniile (nii)

slutzénie s. f. (sil. nie) art. slutzénia (sil. nia) g.d. art. slutzéniei; (fiintze) pl. slutzénii art. slutzéniile (sil. nii)

SLUTZÉNIE s. 1. v. uratzenie. 2. v. monstru.

SLUTZENIE s. 1. diformitate hidoshenie poceala uriciune uritzenie (rar) slutzie (pop.) hizenie (inv.) grozavie. (~ unui om.) 2. (concr.) hidoshenie monstru monstruozitate pocitanie pocitura schimonositura slutzitura uriciune uritzenie (pop.) hizenie potca stropshitura (reg.) znamenie (Ban.) nahoada. (Ce e ~ asta?)

Slutzenie ≠ frumusetze