optziuni
  • info

13 definitzii pentru izgoni

din care

Dictzionare explicative

Explica cele mai intalnite sensuri ale cuvintelor.

IZGONÍ izgonesc vb. IV. Tranz. A sili pe cineva sa plece; a da afara; a alunga a goni. Din sl. izgoniti.

IZGONÍ izgonesc vb. IV. Tranz. A sili pe cineva sa plece; a da afara; a alunga a goni. Din sl. izgoniti.

izgoni [At: CORESI EV. 203/3 / V: sgo~ zgo~ / Pzi: ~nesc / E: vsl изгонити] 1 vt A obliga pe cineva sa plece. 2 vt A fugari. 3 vt (Fig) A determina disparitzia unui fenomen Si: a alunga. 4 vt (Inv) A demite pe cineva. 5 vt A exila. 6 vt A persecuta. 7 vr (Trs) A se grabi.

IZGONÍ izgonesc vb. IV. Tranz. A sili (pe cineva) sa plece; a alunga a goni a indeparta. Au izgonit pe totzi boierii shi au ajuns ei stapini pe toate. REBREANU R. II 81. SHi de mar fi izgonit de la casa k pe un strain tot nash fi ramas asha de umilit. CREANGA A. 70. Se inturna acum sa izgoneasca pre rapitorul Tomsha. NEGRUZZI S. I 137.

A IZGONÍ ~ésc tranz. (fiintze) A fortza sa plece (in alta parte); a da afara; a alunga; a goni; a fugari. /<sl. izgoniti

izgonì v. a alunga dintr’un loc dintr’o tzara. [Slav. IZGONITI].

izgonésc v. tr. (vsl. izgoniti. V. gonesc). Alung gonesc expulsez eliminez: a izgoni dushmaniĭ.

Dictzionare morfologice

Indica formele flexionare ale cuvintelor (conjugari, declinari).

izgoní (a ~) vb. ind. prez. 1 sg. shi 3 pl. izgonésc imperf. 3 sg. izgoneá; conj. prez. 3 sa izgoneásca

izgoní vb. ind. prez. 1 sg. shi 3 pl. izgonésc imperf. 3 sg. izgoneá; conj. prez. 3 sg. shi pl. izgoneásca

izgoni

izgonesc neam 1 imp.

Dictzionare relatzionale

Indica relatzii intre cuvinte (sinonime, antonime).

IZGONÍ vb. 1. a alunga a departa a goni a indeparta (rar) a prigoni a razmeri a surghiuni (inv. shi pop.) a oropsi (pop.) a zgorni (inv. shi reg.) a intiri a mana a taia (reg.) a tintiri a zgoni (Transilv. shi Ban.) a dudui a gorgoni (Transilv.) a pafuga (prin Transilv.) a poteri (prin Olt. shi Ban.) a spranji (Transilv. shi Maram.) a tzipa (Ban. shi Transilv.) a zogorni (inv.) a lepada a rashchira (fam.) a matrashi (fam. fig.) a matura. (La ~ din casa lui.) 2. v. respinge. 3. v. surghiuni.

IZGONI vb. 1. a alunga a departa a goni a indeparta (rar) a prigoni a razmeri a surghiuni (inv. shi pop.) a oropsi (pop.) a zgorni (inv. shi reg.) a intiri a mina a taia (reg.) a tintiri a zgoni (Transilv. shi Ban.) a dudui a gorgoni (Transilv.) a pafuga (prin Transilv.) a poteri (prin Olt. shi Ban.) a sprinji (Transilv. shi Maram.) a tzipa (Ban. shi Transilv.) a zogorni (inv.) a lepada a rashchira (fam.) a matrashi (fam. fig.) a matura. (La ~ din casa lui.) 2. a alunga a goni a respinge (inv.) a impinge. (Il ~ pe inamic.) 3. a alunga a exila a goni a ostraciza a proscrie a surghiuni (livr.) a relega (inv.) a urgisi. (La ~ din patrie.)

Dictzionare etimologice

Explica etimologiile cuvintelor sau familiilor de cuvinte.

izgoní (izgonésc izgonít) vb. 1. A alunga a goni. 2. A speria a sili pe cineva sa plece a surghiuni. Mr. azgunescu azgunire. Sl. izgoniti (Miklosich Slaw. Elem. 23; Tiktin; Conev 99) cf. bg. izgonjam sb. izgoniti „a vina”. Der. izgon s. n. (detashament) inv. deverbal; izgoana s. f. (surghiun) inv.; izgonitor adj. (care surghiuneshte); izgnanie s. f. (inv. surghiun) din sl. izgnije. Din rom. provine mag. izgána (Edelspacher 15). cf. goni.

Intrare: izgoni
verb (VT401)
Surse flexiune: DOR
infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a)
  • izgoni
  • izgonire
  • izgonit
  • izgonitu‑
  • izgonind
  • izgonindu‑
 singular plural
  • izgoneshte
  • izgonitzi
numarul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult k perfect
singular I (eu)
  • izgonesc
 (sa)
  • izgonesc
  • izgoneam
  • izgonii
  • izgonisem
a II-a (tu)
  • izgoneshti
 (sa)
  • izgoneshti
  • izgoneai
  • izgonishi
  • izgoniseshi
a III-a (el, ea)
  • izgoneshte
 (sa)
  • izgoneasca
  • izgonea
  • izgoni
  • izgonise
plural I (noi)
  • izgonim
 (sa)
  • izgonim
  • izgoneam
  • izgoniram
  • izgoniseram
  • izgonisem
a II-a (voi)
  • izgonitzi
 (sa)
  • izgonitzi
  • izgoneatzi
  • izgoniratzi
  • izgoniseratzi
  • izgonisetzi
a III-a (ei, ele)
  • izgonesc
 (sa)
  • izgoneasca
  • izgoneau
  • izgonira
  • izgonisera
* forma nerecomandata sau greshita – (arata)
* forme elidate shi forme verbale lungi – (arata)
info
Aceste definitzii sunt compilate de echipa dexonline. Definitziile originale se afla pe fila definitzii. Putetzi reordona filele pe pagina de preferintze.
arata:

izgoni, izgonescverb

  • 1. A sili pe cineva sa plece; a da afara. DEX '09 DEX '98 DLRLC
    sinonime: alunga goni indeparta
    • format_quote Au izgonit pe totzi boierii shi au ajuns ei stapini pe toate. REBREANU R. II 81. DLRLC
    • format_quote SHi de mar fi izgonit de la casa k pe un strain tot nash fi ramas asha de umilit. CREANGA A. 70. DLRLC
    • format_quote Se inturna acum sa izgoneasca pre rapitorul Tomsha. NEGRUZZI S. I 137. DLRLC
etimologie:

info Lista completa de definitzii se afla pe fila definitzii.