POTRIVNICÍE potrivnicii s. f. Imprejurare nefavorabila; obstacol piedica dificultate. [Var.: (inv.) protivnicíe s. f.] Potrivnic + suf. ie.

potrivnicie sf [At: CORESI ap. DHLR II 326 / V: (irg) protiv~ / Pl: ~ii / E: potrivnic² + ie] 1 (Ivr; if protivnicie) Impotrivire. 2 (Ivr; if protivnicie) Constrangere. 3 (Inv) Imprejurare nefavorabila. 4 (Inv) Element care impiedica Si: dificultate obstacol piedica. 5 (Inv) Ostilitate. 6 (Rar) Contradictzie.

POTRIVNICÍE potrivnicii s. f. Imprejurare nefavorabila; obstacol piedica dificultate (in calea realizarii a ceva). [Var.: (inv.) protivnicíe s. f.] Potrivnic + suf. ie.

POTRIVNICÍE potrivnicii s. f. (SHi in forma protivnicie) Imprejurare potrivnica piedica opunere adversitate obstacol. Sa infrunte de la inceput toate protivniciile cu tineretze otzelita. C. PETRESCU C. V. 29. Varianta: protivnicíe s. f.

POTRIVNICÍE ~i f. Circumstantza nepotrivita; vitregie. /potrivnic + suf. ~ie

protivnicie sf vz potrivnicie

potrivnicíe (inv.) (potriv) s. f. art. potrivnicía g.d. art. potrivnicíei; pl. potrivnicíi art. potrivnicíile

potrivnicíe s. f. (sil. triv) art. potrivnicía g.d. art. potrivnicíei; pl. potrivnicíi art. potrivnicíile

POTRIVNICÍE s. v. adversitate.

POTRIVNICÍE s. v. constrangere dificultate fortza greutate impas impediment inconvenient impotrivire neajuns nevoie obstacol opozitzie oprelishte opunere piedica rezistentza sila silnicie stavila violentza.

potrivnicie s. v. CONSTRINGERE. DIFICULTATE. FORTZA. GREUTATE. IMPAS. IMPEDIMENT. INCONVENIENT. IMPOTRIVIRE. NEAJUNS. NEVOIE. OBSTACOL. OPOZITZIE. OPRELISHTE. OPUNERE. PIEDICA. REZISTENTZA. SILA. SILNICIE. STAVILA. VIOLENTZA.

POTRIVNICIE s. adversitate ostilitate vitregie vrajmashie. (~ vremurilor trecute.)