12 definitzii pentru dezonorant
din care- explicative (7)
- morfologice (2)
- relatzionale (3)
Dictzionare explicative
Explica cele mai intalnite sensuri ale cuvintelor.
DEZONORÁNT A dezonorantzi te adj. Care dezonoreaza; rushinos. Din fr. déshonorant.
DEZONORÁNT A dezonorantzi te adj. Care dezonoreaza; rushinos. Din fr. déshonorant.
- sursa: DEX '98 (1998)
- adaugata de IoanSoleriu
- actziuni
dezonoránt ~a a [At: DEX / Pl: ~ntzi ~e / E: fr déshonorant] Care dezonoreaza Si: dezonorabil.
- sursa: MDA2 (2010)
- adaugata de LauraGellner
- actziuni
DEZONORÁNT A dezonorantzi te adj. Care dezonoreaza care necinsteshte; rushinos. Fapta dezonoranta.
- sursa: DLRLC (1955-1957)
- adaugata de LauraGellner
- actziuni
DEZONORÁNT A adj. Care dezonoreaza; necinstit rushinos. [Cf. fr. déshonorant].
- sursa: DN (1986)
- adaugata de LauraGellner
- actziuni
DEZONORÁNT A adj. care dezonoreaza; necinstit rushinos. (< fr. déshonorant)
- sursa: MDN '00 (2000)
- adaugata de raduborza
- actziuni
DEZONORÁNT ~ta (~tzi ~te) Care dezonoreaza; in stare sa dezonoreze; infamant. /<fr. déshonorant
- sursa: NODEX (2002)
- adaugata de siveco
- actziuni
* dezonoránt a adj. (fr. déshonorant). Care dezonoreaza.
- sursa: Scriban (1939)
- adaugata de blaurb.
- actziuni
Dictzionare morfologice
Indica formele flexionare ale cuvintelor (conjugari, declinari).
!dezonoránt (dezo/dezo) adj. m. pl. dezonorántzi; f. dezonoránta pl. dezonoránte
- sursa: DOOM 2 (2005)
- adaugata de raduborza
- actziuni
dezonoránt adj. m. (sil. mf. dez) pl. dezonorántzi; f. sg. dezonoránta pl. dezonoránte
- sursa: Ortografic (2002)
- adaugata de siveco
- actziuni
Dictzionare relatzionale
Indica relatzii intre cuvinte (sinonime, antonime).
DEZONORÁNT adj. 1. v. compromitzator. 2. v. injositor.
- sursa: Sinonime (2002)
- adaugata de siveco
- actziuni
DEZONORANT adj. 1. compromitzator degradant infamant injositor nedemn rushinos (livr.) difamant (rar) degradator (inv.) necinstitor pierzator. (O fapta ~.) 2. degradant injositor rushinos umilitor. (O situatzie ~.)
- sursa: Sinonime82 (1982)
- adaugata de LauraGellner
- actziuni
Dezonorant ≠ onorant
- sursa: Antonime (2002)
- adaugata de siveco
- actziuni
- silabatzie: de-zo-, dez-o-
adjectiv (A2) Surse flexiune: DOR | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
genitiv-dativ | singular |
|
|
|
|
plural |
|
|
|
| |
vocativ | singular | — | — | ||
plural | — | — |
dezonorant, dezonorantaadjectiv
- 1. Care dezonoreaza. DEX '09 DEX '98 DLRLC DN
- Fapta dezonoranta. DLRLC
-
etimologie:
- déshonorant DEX '09 DEX '98 DN