AFURISÉNIE afurisenii s. f. (Bis.) Anatema. ◊ Loc. adv. (Fam.) (Nici) macar deafurisenie = catushi de putzin; defel. [Var: afurisánie s. f.] Afurisi + suf. enie (dupa sl. zaklin anie).

afurisenie sf [At: PRAV. MOLD. 54₁ / V: (inv) ~san~ / Pl: ~i / E: afurisi + enie] 1 (Bis) Anatema. 2 Blestem. 3 (Fig; termen inj.) Afurisit. 45 (Fam; ilav) (Nici macar) de~ Deloc.

AFURISÉNIE afurisenii s. f. (Bis.) Anatema. ◊ Loc. adv. (Fam.) (Nici) macar deafurisenie = catushi de putzin; defel. [Var.: afurisánie s. f.] Afurisi + suf. enie (dupa sl. zaklin anie).

AFURISÉNIE afurisenii s. f. (Bis.; astazi rar) Blestem anatema excomunicare. ◊ Loc. adv. (Familiar) (Nici) macar deafurisenie = citushi de putzin; nicidecum de fel. Na venit unul sa majute macar deafurisenie! Varianta: afurisánie (ODOBESCU S. A. 88) s. f.

AFURISÉNIE afurisenii s. f. (Bis.) Blestem anatema. ◊ Loc. adv. (Fam.) (Nici) macar deafurisenie = catushi de putzin; de fel. [Var.: afurisánie s. f.] Din afurisi + suf. enie (dupa v. sl. zaklin anie).

afurisánie sf vz afurisenie

afurisanie f. pedeapsa canonica: anatema excomunicare.

afurisánie shi (ob.) énie f. (d. a afurisi shi sufixu sl. ánie). Excludere dintr’o religiune excomunicare Blestem.

afurisénie (nie) s. f. art. afurisénia (nia) g.d. art. afuriséniei; pl. afurisénii art. afuriséniile (nii)

afurisénie s. f. (sil. nie) art. afurisénia (sil. nia) g.d. art. afuriséniei; pl. afurisénii art. afuriséniile (sil. nii)

afurisenie niei gen. a.

AFURISÉNIE s. v. excomunicare.

AFURISENIE s. (BIS.) afurisire anatema blestem excomunicare (inv.) procletzenie procletzie. (~ papei aruncata asupra...)

afurisénie afurisenii s. f. 1. Pedeapsa canonica prin care o persoana este indepartata din obshtea credincioshilor shi oprita pentru un timp de a frecventa biserica; anatema blestem. ♦ Loc. adv. (Fam.) (Nici) Macar deafurisenie = catushi de putzin deloc defel. [Var.: afurisánie s. f.] Din afurisi + suf. enie.