ZGALTZAITÚRA zgaltzaituri s. f. Zgaltzaiala. [Pr.: tzai] Zgaltzai + suf. tura.

zgaltzaitura sf [At: AR (1829) 197¹1/6 / P: ~tzai / V: (irg) ~tziitura (inv) ~tzaitura (S shi: sgaltzaitura) zgatziitura (S shi: sgatziitura) zgatzaitura (S shi: sgatzaitura) / S: sg~ / Pl: ~ri / E: zgaltzai + itura] 1 Zguduitura (1). 2 (Inv) Unda seismica. 3 (Rar) Zgaltzaiala (3). 4 Mishcare involuntara rapida shi repetata produsa de frig de boala de emotzie etc.

ZGALTZAITÚRA zgaltzaituri s. f. Zgaltzaiala. [Pr.: tzai] Zgaltzai + suf. tura.

ZGALTZAITÚRA zgaltzaituri s. f. Zgaltzaiala. Din zgaltzai + suf. (i)tura.

zgatzaitura sf vz zgaltzaitura

zgatziitura^[1] sf vz zgaltzaitura corectata

zgaltzaitura sf vz zgaltzaitura

zgaltziitura sf vz zgaltzaitura

zgiltziitura sf Zgiltziiala. • sil. tzii. pl. i. /zgiltzii + tura.

ZGILTZIITÚRA zgiltziituri s. f. Faptul de a zgiltzii; zgiltziiala scuturatura zguduire.

zgaltzaitúra (tzai) s. f. g.d. art. zgaltzaitúrii pl. zgaltzaitúri

zgaltzaitúra s. f. (sil. tzai) g.d. art. zgaltzaitúrii; pl. zgaltzaitúri

ZGALTZAITÚRA s. 1. v. cutremuratura. 2. v. hurducatura. 3. clatinatura scuturatura zgaltzaiala zgaltzaire zgaltzait (Mold.) zbihuiala. (Cu o ~ zdravana la sculat.)

ZGILTZIITURA s. 1. clatinare clatinat clatinatura cutremurare cutremurat cutremuratura scuturare scuturat scuturatura zdruncinare zdruncinat zdruncinatura zgiltziiala zgiltziire zgiltziit zguduiala zguduire zguduit zguduitura. (La seism sa simtzit o ~ puternica.) 2. clatinare clatinat clatinatura hurducare hurducat hurducatura scuturare scuturat scuturatura zdruncinare zdruncinat zdruncinatura zgiltziiala zgiltziire zgiltziit zguduiala zguduire zguduit zguduitura (pop.) zdruncin. (~ unei carutze pe un drum cu hirtoape.) 3. clatinatura scuturatura zgiltziiala zgiltziire zgiltziit (Mold.) zbihuiala. (Cu o ~ zdravana la sculat.)