23 de definitzii pentru zangat

din care

Dictzionare explicative

Explica cele mai intalnite sensuri ale cuvintelor.

ZẮNGAT zangate s. n. Zanganit. [Var.: zangat zíngat zínghet zanghet s. n.] Zang + suf. at.

zangat sn [At: ALECSANDRI O. P. 42 / V: zinghet zan~ zanghet (reg) zan~ (ivr) zin~ / Pl: ~e / E: zang + at] 12 Zanganeala (12).

zangat s.n. Zanganit. Expresul... trecu furtunos cu zangat de fiare (CE. PETR.). • pl. e. shi zingat zingat zinghet zinghet s.n. /zing + at.

ZẮNGAT zắngate s. n. Zanganit. [Var.: zangat zanghet zíngat zínghet s. n.] Zang + suf. at.

ZẮNGAT zangate s. n. (SHi in forma zingat) Zanganit. Expresul dinspre Bucureshti cu ferestre luminate trecu furtunos in zingat de fiare. C. PETRESCU C. V. 37. Zangat insa narearama Cind se bate scut de scut. COSHBUC P. II 71. Variante: zingat zingat (CONTEMPORANUL VII 487) zinghét (ALECSANDRI la CADE) zinghét (id. ib.) s. n.

ZẮNGAT zangate s. n. Zanganit. [Var.: zangat zíngat zínghet zanghet s. n.] Din zang + suf. at.

ZANGAT s. n. v. zangat.

ZANGHET s. n. v. zangat.

ZÍNGAT s. n. v. zangat.

ZÍNGHET s. n. v. zangat.

zinghet n. zanganit: un zinghet metalic AL. [Onomatopee din zing! (v. zanganì)].

Dictzionare morfologice

Indica formele flexionare ale cuvintelor (conjugari, declinari).

zangat/zangat s. n. pl. zangate/zangate

Dictzionare relatzionale

Indica relatzii intre cuvinte (sinonime, antonime).

ZANGAT s. v. zanganeala zanganire zanganit zanganitura.

zangat s. v. ZANGANEALA. ZANGANIRE. ZANGANIT. ZANGANITURA.

Intrare: zangat
substantiv neutru (N1)
Surse flexiune: DOR
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • zangat
  • zangatul
  • zangatu‑
plural
  • zangate
  • zangatele
genitiv-dativ singular
  • zangat
  • zangatului
plural
  • zangate
  • zangatelor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • zinghet
  • zinghetul
  • zinghetu‑
plural
  • zinghete
  • zinghetele
genitiv-dativ singular
  • zinghet
  • zinghetului
plural
  • zinghete
  • zinghetelor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • zingat
  • zingatul
  • zingatu‑
plural
  • zingate
  • zingatele
genitiv-dativ singular
  • zingat
  • zingatului
plural
  • zingate
  • zingatelor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • zanghet
  • zanghetul
  • zanghetu‑
plural
  • zanghete
  • zanghetele
genitiv-dativ singular
  • zanghet
  • zanghetului
plural
  • zanghete
  • zanghetelor
vocativ singular
plural
substantiv neutru (N1)
nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular
  • zangat
  • zangatul
  • zangatu‑
plural
  • zangate
  • zangatele
genitiv-dativ singular
  • zangat
  • zangatului
plural
  • zangate
  • zangatelor
vocativ singular
plural
* forme elidate shi forme verbale lungi – (arata)
info
Aceste definitzii sunt compilate de echipa dexonline. Definitziile originale se afla pe fila definitzii. Putetzi reordona filele pe pagina de preferintze.
arata:

zangat, zangatesubstantiv neutru

  • 1. Zanganeala, zanganire, zanganit, zanganitura. DEX '09 DEX '98 DLRLC
    • format_quote Expresul dinspre Bucureshti cu ferestre luminate trecu furtunos in zingat de fiare. C. PETRESCU C. V. 37. DLRLC
    • format_quote Zangat insa narearama Cind se bate scut de scut. COSHBUC P. II 71. DLRLC
etimologie:
  • Zang + sufix at. DEX '09 DEX '98 DLRM

info Lista completa de definitzii se afla pe fila definitzii.