rubedenie sf [At: ODOBESCU S. III 23 / V: reb~ / Pl: ~i / E: ns cf rudenie] (Pop) Ruda¹ (7).

RUBEDÉNIE rubedenii s. f. (Popular) Ruda (1); rudenie. Rubedenii printre atotputernicii zilei. C. PETRESCU A. R. 17. Om sai pui alaturea shi sal cautzi in shapte sate nu gaseshti unul mai bun decit pe Mihu care nushi mai shtie rubedeniile shi cuscrii shi finii. SLAVICI N. I 83. Ash! Abia tziai intins mina sare ivarul la usha Eun congres de rubedenii vreun unchi vreo matusha... EMINESCU O. I 155.

RUBEDÉNIE ~i f. fam. 1) v. RUDA. 2) v. RUDENIE. /Din rudenie

rubedenie f. fam. rudenie. [V. rebedenie].

rubedénie V. rudenie.

rebedenie f. fam. rudenie: rebedenie la rebedenie trage k acul la magnet ISP. [Alteratziune din rudenie sub o influentza necunoscuta].

rudénie f. (d. ruda shi vsl. roždenie nashtere). Vechĭ. Neam generatziune. Azĭ. Inrudire aliantza legatura dintre rude. Ruda neam persoana inrudita: mĭa venit o rudenie mĭaŭ venit rudeniile. In Munt. shi rubedénie (infl. de sirb. rodbina) in Munt. vest shi Olt. rebedénie in Bz. shi rumedénie. V. sumedenie.

rubedénie (pop.) (nie) s. f. art. rubedénia (nia) g.d. art. rubedéniei; pl. rubedénii art. rubedéniile (nii)

rubedénie s. f. (sil. nie) art. rubedénia (sil. nia) g.d. art. rubedéniei; pl. rubedénii art. rubedéniile (sil. nii)

RUBEDÉNIE s. v. ruda.

RUBEDENIE s. neam ruda rudenie (inv. shi reg.) nemotenie (reg.) nat nemenie nemet nemushug (Mold.) cimotie. (Are citeva ~i foarte apropiate.)

RUDENIE s. 1. inrudire (inv. shi reg.) nemotenie (reg.) nemushug. (Legaturi de ~.) 2. neam rubedenie ruda (inv. shi reg.) nemotenie (reg.) nat nemenie nemet nemushug (Mold.) cimotie. (Are citeva ~ foarte apropiate.)

rudenie s. v. FAMILIE. GENERATZIE. NEAM. POPOR. POPULATZIE. SEMINTZIE. VITZA.