monstruozitate sf [At: BARITZIU P. A. II 731 / P: ~struo~ / Pl: ~tatzi / E: fr monstruosité] 1 Ceea ce este ieshit din comun anormal k aspect proportzii etc. producand o impresie neplacuta repulsie groaza etc. 2 Ceea ce este ingrozitor oribil sau revoltator.

MONSTRUOZITÁTE monstruozitatzi s. f. 1. Faptul de a fi monstruos ceea ce este monstruos. Monstruozitate morala. 2. Grozavie cruzime. Aceasta regretabila monstruozitate sa petrecut in Bucureshti. ARGHEZI P. T. 122.

MONSTRUOZITÁTE s.f. 1. Caracterul a ceea ce este monstruos. ♦ Ceea ce produce groaza repulsie. 2. Grozavie neomenie cruzime. [Pron. struo. / cf. fr. monstruosité].

MONSTRUOZITÁTE s. f. 1. caracterul a ceea ce este monstruos; care produce groaza repulsie. 2. (fig.) grozavie neomenie cruzime. (< fr. monstruosité)

MONSTRUOZITÁTE ~atzi f. Caracter monstruos; spirit de monstru. [Sil. struo] /<fr. monstruosité

monstruozitate f. 1. caracterul celui monstruos; 2. lucru monstruos.

*monstruozitáte f. (d. monstruos). Caracteru de a fi monstruos: monstruozitatea unuĭ om unuĭ fapt.

monstruozitáte (struo) s. f. g.d. art. monstruozitắtzii; (fapte) pl. monstruozitắtzi

monstruozitáte s. f. (sil. struo) g.d. art. monstruozitatzii pl. monstruozitatzi

monstruozitate tatzi.

MONSTRUOZITÁTE s. 1. v. monstru. 2. v. grozavie.

MONSTRUOZITATE s. 1. hidoshenie monstru pocitanie pocitura schimonositura slutzenie slutzitura uriciune uritzenie (pop.) hizenie potca stropshitura (reg.) znamenie (Ban.) nahoada. (O ~ de om.) 2. grozavie oroare (pop.) grozavenie (inv. shi reg.) strashnicie (inv.) groznicie. (~ faptei sale.)