impetuozitate sf [At: CAMIL PETRESCU T. II 514 / P: ~tuo / Pl: ~tatzi / E: fr impétuosité] 1 Manifestare a unei fortze nestapanite. 2 (Pex) Violentza.

IMPETUOZITÁTE s. f. Insushirea de a fi impetuos. [Oltul] a strabatut trei shiruri de muntzi zbatinduse deasupra stincilor vibrind din toata fiintza cu o impetuozitate de care pentru nimic in lume nar mai fi in stare. BOGZA C. O. 410. [Artileria] incepuse sa raspunda cu teama insa shi uluita de impetuozitatea dushmanului. REBREANU P. S. 113. Pronuntzat: tuo.

IMPETUOZITÁTE s.f. Calitatea de a fi impetuos. [Pron. tuo. / cf. fr. impétuosité].

IMPETUOZITÁTE s. f. calitatea de a fi impetuos. (< fr. impétuosité)

IMPETUOZITÁTE f. 1) Caracter impetuos. 2) Situatzie impetuoasa. [G.D. impetuozitatzii; Sil. tuo] /<fr. impétuosité

impetuozitate f. caracterul celui impetuos.

*impetuozitáte f. (d. impetuos). Calitatea de a fi impetuos. V. sirepie.

impetuozitáte (tuo) s. f. g.d. art. impetuozitắtzii

impetuozitáte s. f. (sil. tuo) g.d. art. impetuozitatzii

impetuozitate tatzi.

IMPETUOZITÁTE s. 1. v. energie. 2. v. avant. 3. v. vehementza.

IMPETUOZITATE s. 1. dinamism energie fortza putere robustetze tarie vigoare vitalitate vlaga (livr.) potentza (pop.) vinjoshenie vinjoshie virtoshie voinicie (reg.) mau vinj vlasta (Munt. Olt. shi Ban.) snaga (inv.) sfortza tarime virtute vlavie (fig.) seva. (Da dovada de o ~ inepuizabila.) 2. ardoare avint elan temperament (pop. fam.) suflet (reg.) mau. (Cintatzi cu mai multa ~.) 3. infocare vehementza violentza. (Se apara riposteaza cu ~.)