zel sn [At: ANTIM O. 408 / Pl: ~uri / E: lat zelus fr zèle] 1 Devotament inflacarat fatza de o idee o cauza sau o persoana Si: dragoste (1) (inv) zelozitate (gri) zilos (1). 2 Simtzamant care denota un imbold launtric puternic o dorintza arzatoare Si: asiduitate (1) fortzare (2) insistentza perseverentza ravna (1) sarguintza sfortzare silintza staruintza stradanie straduintza (rar) perseveratzie (inv) osardie (gri) zilos (2). 3 Insufletzire puternica intro actziune Si: ardoare (1) avant (2) harnicie (4) ravna sarguintza silintza stradanie straduintza tenacitate vrednicie (rar) nepreget (pop) sarg (inv) activitate (2) nepregetare osardie osarduintza osarduire protimie¹ (gri) zilos (3) (ivr) osardnicie. 4 (Ie) A face exces de ~ A exagera (inutil) in indeplinirea unei actziuni.