zeflemeá (éle) s. f. Ironie ushoara luare in ris gluma. Tc. zevklenme (SHeineanu II 388). Der. zeflemisi vb. (a lua in ris a ironiza); zeflemisist s. m. (persoana care ia in ris); zeflemisitor adj. (care zeflemiseshte). Aceleiashi familii i apartzine zefliu adj. (glumetz vesel) din tc. zevkli.