zdruncin s.n. 1 Zdruncinatura. Stind cu genunchii cam sus se afla destul de aparat de zdruncin (SADOV.). ♦ Fig. Efort stradanie. Dupa atita zdruncin setea ne omora (AD.). 2 Fig. Tulburare sufleteasca zbucium framintare durere. Zdruncinul sufletului sa potolit in bietul om (SADOV.). • pl. uri. shi (pop.) zdruncen struncin s.n. /de la zdruncina prin derivare regresiva.