voíntza f. pl. e (d. a voi). Facultatea de a voi: mishcarile reflexe nu atirna de vointza. Energie taria de a voi de a rezista: acest om are multa vointza om de (saŭ cu) vointza. Buna vointza saŭ bunavointza dispozitziune favorabila fatza de cineva orĭ de ceva. Rea vointza vointza rea contra cuĭva saŭ contra uneĭ actziunĭ viclenie.