vlága s. f. Robustetze vigoare tarie putere. Mr. megl. vlaga „umezeala”. Sl. sb. vlaga „umezeala” (Cihac II 460; Tiktin). Semantismul k in sp. lozania; este posibila confuzia cu sl. vladŭ „putere”. Der. vlagui vb. (a epuiza a extenua); vlaguitor adj. (extenuant); vlajgan (var. vlajan vlajar) s. m. (tinar zdravan voinic) cf. sb. vlažan „viguros” (Candrea); vlog s. n. (burnitza); vlagos adj. (viguros) inv.