2) vin shi viŭ venit a veni v. intr. (lat. vĕnire it. venire pv. fr. cat. sp. venir pg. vir. Vin shi viŭ viĭ vine venim venitzĭ vin; sa vin shi sa viŭ sa viĭ sa vie shi sa vina; viind shi venind. Intocmaĭ k pun puĭ shi tzin tziŭ. V. con de pre pro shi revin shi inventez). Ma transport ma duc acolo unde e cel ce vorbeshte orĭ iĭ vorbesc eŭ saŭ acolo unde e lucru saŭ persoana despre care se vorbeshte: a venit acasa il ashtept sa vie va veni shi el acolo va veni la ospatz. Sosesc: poshta trenu a sosit. Supravin apuc: ĭa venit leshin de ris. Ajung ma ridic: apaĭ venea pina la git. Ma deriv: Roman vine din (saŭ de la) latinu Romanus. Ma aflu sint is situat am locu: nu shtiŭ unde vine acel sat shtiŭ cum vin bucatzile la mashina asta. A veni dupa a urma: eŭ vin dupa tine. Atzĭ veni bine 1. a te bucura: nu ĭa venit bine cind lam mustrat 2. a tzi se potrivi a te prinde atzĭ sta bine: haĭna iĭ vine bine. Atzĭ veni raŭ 1. a tzi se face raŭ a te imbolnavi 2. a nu tzi se potrivi: haĭna iĭ vine raŭ. Bine aĭ venit fiĭ bun venit expresiune pin careĭ aratzĭ cuĭva k te bucurĭ de venirea luĭ.