UITATÚRA uitaturi s. f. Privire aruncatura de ochi. Zarea ici shi colo uitaturi dushmanoase. STANOIU C. I. 195. Ishi atzintise tot timpul asupra acelei triste privelishti... uitatura vioaie. M. I. CARAGIALE C. 26. Numai din cind in cind il fulgera cu cite o uitatura. BASSARABESCU S. N. 20. Fu de ajuns o uitatura; caci i rapi inima. ISPIRESCU L. 288. ♦ Fel de a se uita de a privi; cautatura. Avea ochi negri vii shi uitatura mirata k de veveritza. BOGZA TZ. 17. Uitatura piezisha ocolind ochii nu fagaduia nimic bun. C. PETRESCU I. II 83. Nu avusesem putere sami infring sfiala shi sai raspund... tot asha de taios cum i fusese uitatura. G. M. ZAMFIRESCU SF. M. N. II 251.