samíntza f. pl. (vechĭ) sementze samintze (Mold. Olt.) samintze shi (Munt. Trans.) semintze (lat. *sementia d. sementis samintza seminare a semana; it. semenza pv. semensa fr. semence. V. seman 1). Graunte care se seamana shi shi din care rasare o planta. Graunte germinativ la florĭ shi legume shi la unele poame (v. simbure). Substantza genitala la animale. Pin. ext. Vitza neam: era din samintza luĭ Avram. Fig. Cauza motiv: un articul obscur intr’un tratat e o samintza de razboĭ. Invatzatura data tinerimiĭ k sa aduca folos maĭ tirziŭ: samintza aruncata in inimile tinerimiĭ va rasarĭ maĭ tirziŭ. De samintza pentru reproducere: griŭ de samintza cocosh de samintza (V. ruda). Samintza de canarĭ. V. canar.