sa conj. 1. exprima o conditziune o presupunere: sa am tziash da; 2. serva a forma conjunctivul: nu shtiu ce sa fac; 3. indica un ordin un scop (subintzeles k): spunei sa plece ochi avetzi sa vedetzi; 4. inlocuieshte infinitivul (disparut in graiul popular): nu shtie sa scrie. [Vechiurom. sa daca = lat. SI].