ricií (racai racaít) vb. A scormoni a roade. Var. ricalui. Origine expresiva cf. sl. rkati „a sforai” (dupa Scriban sl. ar fi etimon pentru rom.) gr. ῥυϰαρίζω „a razui” fr. racler „a roade”. Der. din sl. ryti ryją „a scormoni” (Cihac II 312) nu pare posibila. Der. riciit (var. riciitura riciiala) s. n. (razuiala).