pricajésc v. tr. (vsl. prokaziti kažon a strica kažati a umplea de lepra [confundat cu prikazati a arata]. V. pricaz). Vechĭ. Azĭ. Mold. Infectez profanez fac saĭ mearga raŭ: Jidaniĭ aŭ pricajit tzara. V. refl. Vechĭ. Ma molipsesc maĭ ales de lepra. Azĭ. Fig. Norocu i s’a pricajit (a inceput saĭ mearga raŭ).