prepús a adj. (d. prepus). Adaugat fals (fr. postiche): multe femeĭ aŭ par prepus in peptanatura. Subst. Pus in loc substituit reprezentant: a cumpara o casa pintr’un prepus al taŭ. S. n. pl. urĭ. Banuĭala presupunere: am prepus k el a furat am prepus pe el am intrat la prepus k el a furat. Vechĭ. Indoĭala dubiŭ: far’de prepus. SHi pri (Dos.).