prapástie (astii) s. f. 1. Hau abis genune. 2. Gol imensitate. 3. Prostie fleac. Sl. (rus.) propastĭ (Miklosich Slaw. Elem. 50; Cihac II 211) cf. prapadi. Der. prapastui vb. (a rostogoli; refl. a se napusti; refl. a se tulbura); prapadere s. f. (inv. prapastie) creatzie personala a lui Dosoftei; prepestenie s. f. (Olt. prapastie; dezastru).