pom m. (lat. pómus arbore fructifer; it. sp. pg. poma pv. pom vfr. pome. V. poama). Arbore fructifer. Pom de mort pomu mortuluĭ ramura care pe alocurea se impodobeshte cu poame la mortzĭ shi se infige pe mormint. Pomu Cracĭunuluĭ raŭ zis ild. arborele copacu saŭ bradu Cracĭunuluĭ k bradu nu e pom ci copac. (Cauza e k s’a tradus dupa fr. arbre shi germ. baum care inseamna „arbore” nu „pom”. De altfel obiceĭu impodobiriĭ braduluĭ la Cracĭun nu e romanesc. Obiceĭu romanesc e steaŭa). Prov. Nicĭ salcia pom nicĭ mojicu om.