Definitzia cu ID-ul 505343:

Dictzionare etimologice

Explica etimologiile cuvintelor sau familiilor de cuvinte.

poloníc (poloníce) s. n. Linguroi. Sl. polonikŭ „uriash” cf. pol. połonik bg. polovnik „linguroi” (Cihac II 275; Conev 64).