poáma (poáme) s. f. 1. Fruct rod. 2. Fruct comestibil. 3. (Trans.) Conserva de fruct uscat. 4. (Mold.) Strugure; vitzadevie. 5. Casta rasa specie. Mr. poame. Lat. pōma pl. de la pōmum interpretat k sing. f. (Pushcariu 1345; CandreaDens. 1419; REW 6645) cf. it. poma fr. pomme alb. pemë. Der. pomitza s. f. (fructa bobitza de fruct); pomushoara s. f. (bobitza; coacaza Ribes rubrum); pomar s. m. (vinzator de struguri); pomar s. n. (uscator de fructe); pomarie s. f. (cantitate de fructe); pomoroage s. f. pl. (Banat cantitate de fructe).