plod (ploduri) s. n. 1. Embrion germen. 2. (Inv.) Rod. 3. (S. m.) Copil tzingau. 4. Organul genital al vacii. Megl. plod. Sl. plodŭ (Miklosich Slaw. Elem. 36; Cihac II 266; Conev 59) cf. bg. sb. cr. slov. plod. Cu sensul al treilea se foloseshte shi pl. plozi. Der. plodan s. m. (Mold. copilash baietzel); plodi vb. (a zamisli a produce; refl. a se reproduce a se inmultzi) din sl. (sb. cr.) ploditi; plodos (var. plodicios inv. plodnic) adj. (prolific); plodnicie s. f. (inmultzire rapida).