plecacĭúne f. (d. lat. plĭcátio ónis saŭ d. rom. plecat). Inchinacĭune reverentza salut pin aplecarea corpuluĭ. Plecacĭune! cuvint de salutare intrebuintzat de popor ĭar de intelectualĭ numaĭ in gluma. (Azĭ se zice maĭ mult „salutare” intre intimĭ shi „va salut” fatza de un superior).