pívnitza (pívnitze) s. f. 1. Subsol. 2. Beci. Var. Munt. pimnitza. Sl. pivĭnica din pivo „bautura” (Miklosich Slaw. Elem. 35; Cihac II 260; Conev 83) cf. sb. cr. slov. rus. pivnica pol. pivnice mag. pincze. Der. pivnicer s. m. (chelar); pivnicerit s. n. (inv. impozit asupra vinurilor stocate in scopuri comerciale).