pína prep. cu ac. (lat. paene ad aproape). Arata un termin peste care nu se trece nu maĭ departe: pin’aci pin’acolo pin’la mine pin’la Nistru pin’la moarte pina dincolo de Nistru pina’n gradina pina’n Italia. Pina cind cit timp (interogativ): Pina cind veĭ abuza de rabdarea noastra? Pina cind veĭ sta acolo? Pina cind saŭ pina ce saŭ pina atit timp cit pina in momentu in care: pina cind voĭ avea gust pina cind (saŭ pina ce saŭ pina) ma voĭ satura; staĭ aicĭ pina cind (saŭ pina ce saŭ numaĭ pina) ma voĭ intoarce; pina cind (saŭ pina ce saŭ numaĭ pina) sa ma intorc apa a shi fert; pina cind (pina ce pina sa) venim noĭ apa shi ferbe. Pina shi chear shi (k sp. hasta): pina shi (saŭ pina chear shi) fearele se imblinzeaŭ ascultindul pe Orfeŭ cintind. Pina una alta pina cind voĭ lucra una saŭ alta pina maĭ incolo. Prov. Bate feru pina (saŭ cit) e cald profita de ocaziune cind e favorabila; pina ce nu facĭ foc fum nu ĭese daca n’ar fi fost nimica nu s’ar vorbi. (Acest proverb e de multe orĭ fals!). In nord pana.