olác (oláce) s. n. Poshta oficiu poshtal. Tc. ulak (Roesler 600; SHeineanu II 277) cf. ngr. ỏλάϰης bg. sb. olak. Der. olacar s. m. (sol trimis); olacarie s. f. (inv. expediere poshta); olaceshte adv. (rapid); olacari vb. (Mold. a indeplini slujba de olacar); olacash s. m. (insotzitor al mirelui la nuntzile traditzionale).