naméstie (i) s. f. Subordonare oportunitate. Var. nemestie. Sl. namĕstije din mjesto „loc” (Cihac II 209; Berneker II 52). Der. namestenie s. f. (accesoriu) cf. sb. namestenie „instalatzie” (Scriban); namesnic (var. namestnic nemes(t)nic) s. m. (substitut ajutor vicar) din sl. namĕstĭnikŭ (Miklosich Slaw. Elem. 31).