moft (mófturi) s. n. 1. Fleac bagatela. 2. Scorneala baliverna. 3. Fason sclifoseala. Tc. muft din per. muft „fara importantza” (Loebel 204; SHeineanu II 262; Lokotsch 1492) cf. sb. mufte „gratuit”. La ultimul sens e posibila interventzia unei incrucishari cu ngr. μόχθος „dificultate” (Cihac II 677). Der. moftangiu s. m. (palavragiu sharlatan); moftangioaica s. f. (sharlatanca escroaca; sclifosita fandosita); moftologie s. f. (neseriozitate); moftolog s. m. (grandoman snob); mofturos adj. (nazuros fandosit).