leása (lése) s. f. 1. Impletitura de nuiele. 2. Rogojina. 3. Tipar de brinza. 4. Hambar. 5. Cushca cotetz de nuiele pentru batut porumbul. 6. Instrument de pescuit. 7. Zagaz baraj. Mr. megl. leasa. Sl. (bg. slov. rus.) lĕsa (Miklosich Slaw. Elem. 29; Cihac II 167; Iordan Dift. 145; Conev 65 shi 75) cf. sb. ljesa mag. lésza. Din sl. lĕsŭ „padure” cf. slov. rus. lĕs „padure” de unde shi leasa s. f. (desish).