jivína (jivíne) s. f. Lighioana animal. Var. juvina jivenie juvenie. Sl. (bg. sb. cr. slov.) živina pol. žywina din sl. živŭ „viu” (Miklosich Slaw. Elem. 22; Cihac II 160; Tiktin; Conev 51). Din acelashi etimon sl. provin juveturi s. f. pl. (pasari de curte) in loc de *jiveturi; juvete s. m. (peshte de marime mijlocie) in loc de *jivete cu suf. ete; juvac s. n. (navod); juvelnic s. n. (navod) in loc de *jivelnic din bg. živĕlnik (Candrea GS VI 324; Conev 74).