jeg jeguri s.n. (reg.) Murdarie mizerie: „…umbla o femeie slaba zdrentzuroasa saraca cu manurile shi pticioarele tate crapate de jeg descultza” (BiltziuDancush 2005: 137). ♦ (onom.) Jeg nume de familie in Maramuresh (DFN 2007). Din sl. žegǔ „arshitza” < jego „a arde” (SHaineanu; Cihac Tiktin Conev Pushcariu cf. DER; MDA); din bg. žeg „arshitza parleala” (Scriban DEX MDA).