IZBÍNDA izbinzi s. f. 1. Victorie biruintza. Ochii tuturora se indreptau curioshi spre cei doi luptatori masurindule dupa infatzishare sortzii de izbinda. ANGHELIOSIF C. L. 36. Ah pot sa mor deacum am zis A noastra e izbinda. ALECSANDRI P. A. 209. 2. Reushita succes isprava buna. Ochii i se aprinsera intro lucire de izbinda. REBREANU I. 52. Gheorghe se afla in culmea fericirii: izbinda lui i intrecuse toate ashteptarile. VLAHUTZA O. A. I 110. Sa ne vie cu izbinda Ast an cu mare dobinda. TEODORESCU P. P. 139. Pl. shi: izbinde (ISPIRESCU L. 156).