Definitzia cu ID-ul 500151:
Dictzionare etimologice
Explica etimologiile cuvintelor sau familiilor de cuvinte.
izbaví (izbavésc izbavít) vb. A salva a scapa dintro primejdie a elibera a rascumpara. Sl. izbaviti (Tiktin; DAR) cf. bg. izbavjam. Der. izbava s. f. (salvare) din sl. izbava; izbavitor adj. (salvator); izbavintza s. f. (inv. salvare).