grúi gruiuri s.n. 1. Pisc de deal; colina movila: „Eu mis floare de pe grui / SHi nus sala nimanui” (Memoria 2001: 99). Grui deal in Lapushu Romanesc. 2. (s.f.) Cocor; gruha gruhoi (ALR 1961: 696). Grui Gruia n. pr.: „Domnu are un fecior / SHi il cheama Gruishor” (Memoria 2001: 104). Cuvant autohton de la rad. *guer „munte” (Russu 1981); Cuv. rom. preluat in magh. (guruj) (Bakos 1982).