fel n. pl. urĭ (ung. fél shi féle jumatate; mi féle ce fel minden féle de tot felu. De aicĭ shi sirb. féla fel. V. fele). Specie varietate categorie: multe felurĭ de oamenĭ vite fructe. Origine natura caracter: acest om e de fel (saŭ de felu luĭ) cam hotz. Mod chip gen: acesta e felu in care am lucrat. Ce fel? cum? De fel (nord) de loc nicĭ de cum cit de putzin. La fel identic de acelashĭ fel. Fel de fel (shi felurĭ de felurĭ. Let. 3 324) tot felu toate felurile: eraŭ acolo fel de fel de lucrurĭ. Fel shi chip saŭ felurĭ shi chipurĭ saŭ in tot felu in toate felurile posibile: am incercat fel shi chip shi n’am reushit; m’a facut (mĭa zis m’a ocarit) in tot felu.