evanghélie (evanghélii) s. f. Parte a Bibliei care cuprinde viatza shi invatzatura lui Cristos. Var. (pop.) vanghelie. Mr. ving’el’u. Ngr. εύαγγέλιον. Sec. XVI (Murnu 23). Der. evangelic (var. inv. evanghelic) adj. din fr.; evang(h)elist s. m.; evang(h)eliar s. n.; evang(h)eliza vb.; tetra(e)vanghel s. n. (evangheliar) din gr. τετραευαγγέλιον.