doára adv. (lat. de de shi *volat cl. velit ar vrea. V. oare shi dor 2). 1. De sigur cum se shtie: Doara (doar saŭ dor) nus prost! M’ai vazut doara shi tu! A vazut shi el doara! Ma duc k doara nu ma tem! Nu k doara m’ash teme ci fiindca nu vreaŭ! 2) Poate: N’a venit. Doara (doar saŭ dor) de acu’n ainte sa vie! N’am putut trece. De ce? Era inchis. Doara asha! 3) Afara de de cit numaĭ: Maĭ ramasese doara (doar saŭ dor) unu singur (De acest doar fac abuz uniĭ scriitorashĭ shi zic mereŭ doar in loc de numaĭ). Intr’o doara la noroc la’ntimplare daca cumva se va nimeri: am venit shi eŭ intr’o doara.