Definiția cu ID-ul 440926:
Dicționare etimologice
Explică etimologiile cuvintelor sau familiilor de cuvinte.
consórt (consórți), s. m. – Soț. Fr. consort, it. consorte. – Der. consoartă, s. f. (soție); consorțiu, s. n., din lat. consortium (sec. XIX).