cioplí (cioplésc cioplít) vb. 1. A taia a ciocirti. 2. A coji a decoji. 3. A cizela a sculpta. 4. A educa a shlefui. 5. (Refl.) A se rafina a se cizela. Mr. ciuplescu. Sl. čepiti pljǫ piši „a sparge; a rupe” (Cihac II 55; Densusianu HLr. 365; DAR); cf. sb. čòpliti „a sparge” bg. čoplija „a razui” mag. csaplálni „a taia”. Din mag. par a deriva cioplash s. n. (semn care se face pe copaci fr. martelage); ceaplau s. n. (shfichi pleasna de bici); cf. Lacea Dacor. II 900; cioplau s. n. (Trans. Banat furca) cf. Draganu Dacor. III 712. Der. ciopleala s. f. (actziunea de a taia a coji a sculpta a educa); cioplitor s. m. (taietor timplar; pietrar sculptor); cioplitor s. n. (dalta); cioplitoare s. f. (tesla; rindea lunga; cutzit); cioplash s. m. (pietrar); ciopleica s. f. (dalta); cioplitura s. f. (piatra sau lemn daltuite; sculptura); necioplit adj. (incult).