brut (turi) s. n. Piine neagra. Sl. brotŭ de la v. germ. brot (› germ. Brot) cf. Cihac II 29. Cuvint inv. putzin folosit. Der. de uz curent: brutar s. m. (persoana care face sau vinde piine); brutareasa s. f. (femeie care face sau vinde piine; sotzia brutarului); brutaresc adj. (de brutari); brutareasca s. f. (dans tipic); brutarie s. f. (cladire unde se face sau se vinde piinea).