briceág (bricége) s. n. Cutzitash brishca. Var. briceac briceaga. Mag. bicsak tc. biçak (DAR; PopescuCiocanel 16) care se considera in general a fi rezultatele sl. bričĭ dar care sint cu mai mare probabilitate cuvinte orientale cf. cuman. bičak (Kuun 97) tzig. biča „secure” (Wlislocki 74); cf. shi bg. bričak pol. biczak. R. se explica prin influentza lui brici. Der. sint proprii Trans. de Nord: bricegeana s. f. (dans tipic); bricica s. f. (briceag); brishcutza s. f. (cutzit); brishcali vb. (a bate).