bostán (bostáni) s. m. 1. (Mold. inv.) Livada. 2. Dovleac. Mr. bostane megl. bustan. Tc. bostan „livada” (Roesler 590; SHeineanu II 59; Lokotsch 332); cf. ngr. μποστάνι alb. sb. bg. bostan. Der. bostanar s. m. (gradinar); bostanarie s. f. (livada); bostangiu s. m. (gradinar; soldat din garda seraiului) din tc. bostanci; bostangi vb. (Mold. a ridica ziduri ingramadind pietre) cf. Graur BL VI 140. Plecinduse de la var. bostingi se pare k trebuie sa se explice forma bosinci vb. (Mold. a lucra prost in conditzii proaste) care Scriban o explica pe baza bg. bosszankodni „a se supara”.