O definiție pentru zamolitău
Explicative DEX
zamolitắu sn [At: CV 1951, nr. 3, 44 / Pl: ? / E: nct] (Mar) 1 Scandal. 2 Gălăgie (1). 3 Neplăcere.
Intrare: zamolitău
substantiv neutru (N57) | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular |
|
|
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular |
|
|
plural | — | — | |
vocativ | singular | — | |
plural | — |
* forme elidate și forme verbale lungi – (arată)