O definiție pentru serpingea
Etimologice
serpingeá (-éle), s. f. – Antrax, viespar. – Var. sărpengea. Tc. (per.) serpence (Șeineanu, II, 320).
Intrare: serpingea
serpingea substantiv feminin
| substantiv feminin (F154) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular |
|
|
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||